Poesia hitza latinetik dator hitz askoren antzera. Grezian sortu zen poesia, bertako festa garrantsitzuetan kontatzen zituzten. XX.mendera iritsi arte urrezko aroa izan zuen poesiak Europa osoan zehar eta oso poeta onak izan ziren garai hartan. Greziarrez poesiak ``egin, sortu´´ esan nahi du.
Idazleak bere sentimendu eta atsekabeak adierazteko erabiltzen duen modua da, baina ez da testu normal bat hitzez eginiko artea da. Poesia sortzeko pauta jakin batzuk jarraitzen dira, eta ederragoa izateko baliabide literarioak erabiltzen dira. Hauek dira baliabide literario batzuk: Paralelismoa, bertso-lerro bat behin edo behin baino gehiagotan errepikatzean datza; Metafora, esan nahi duzuna ez zuzenean esatea eta hitzekin jolastuz esatean datza; Anafora, esan nahi duzunaren guztiz kontrakoa esatea da.
Poesiak neurria eta errima izaten du, errima konsonantea edo asonantea izan daiteke. Neurri desberdin asko daude poesian, hauek dira Euskal Herriko neurriak: zortziko txikia, zortzi lerroz osatua eta lerro bakoitzak 5-7 silaba ditu; zortziko handia, zortzi lerroz osatua eta lerro bakoitzak 8-10 silaba ditu; hamarreko txikia, 10 lerro eta bakoitzak 6-7 silaba tartekatuz, eta hamarreko handia hamar lerroz osatua eta 8-10 silaba ditu.
XX. mendean poesia bertsoetatik urruntzen hasi zen, libroagoa zen eta olerkilari batzuk neurri eta errima eskematiko bat gabe idazten hasi ziren. Beste poesia mota bat zen eta beste edertasun bat zuen.
1545.urtean Bernat Etxeparek lehen olerki liburua idatzi zuen euskaraz ``Vasconum Primitiae´´. Oso famatua da liburu hau eta euskaldun gutxi daude liburu hau ezagutzen ez dutenak.
Poesia ez da zertan orri batean idatzi behar, poesiarekin irudiak irudikatu daitezke orri zuri batean eta horri kaligarama deritzo. Oso kaligrama idazle famatuak izan ziren eta kaligrama bidez idatziriko liburuak badaude.
Olerkilariei inspirazioa joaten zaienean ez dira burumakur geratzen ezer idatzi gabe eta idazketa automatikoa deritzon teknika batez baliatzen dira. Idazketa automatikoa burura etortzen zaizun edozer hitz edo pentsamendu idatzean datza. Horrela hitz edo pentsamendu horiekin olerki eder bat sor dezakezu.
Idazleak bere sentimendu eta atsekabeak adierazteko erabiltzen duen modua da, baina ez da testu normal bat hitzez eginiko artea da. Poesia sortzeko pauta jakin batzuk jarraitzen dira, eta ederragoa izateko baliabide literarioak erabiltzen dira. Hauek dira baliabide literario batzuk: Paralelismoa, bertso-lerro bat behin edo behin baino gehiagotan errepikatzean datza; Metafora, esan nahi duzuna ez zuzenean esatea eta hitzekin jolastuz esatean datza; Anafora, esan nahi duzunaren guztiz kontrakoa esatea da.
Poesiak neurria eta errima izaten du, errima konsonantea edo asonantea izan daiteke. Neurri desberdin asko daude poesian, hauek dira Euskal Herriko neurriak: zortziko txikia, zortzi lerroz osatua eta lerro bakoitzak 5-7 silaba ditu; zortziko handia, zortzi lerroz osatua eta lerro bakoitzak 8-10 silaba ditu; hamarreko txikia, 10 lerro eta bakoitzak 6-7 silaba tartekatuz, eta hamarreko handia hamar lerroz osatua eta 8-10 silaba ditu.
XX. mendean poesia bertsoetatik urruntzen hasi zen, libroagoa zen eta olerkilari batzuk neurri eta errima eskematiko bat gabe idazten hasi ziren. Beste poesia mota bat zen eta beste edertasun bat zuen.
1545.urtean Bernat Etxeparek lehen olerki liburua idatzi zuen euskaraz ``Vasconum Primitiae´´. Oso famatua da liburu hau eta euskaldun gutxi daude liburu hau ezagutzen ez dutenak.
Poesia ez da zertan orri batean idatzi behar, poesiarekin irudiak irudikatu daitezke orri zuri batean eta horri kaligarama deritzo. Oso kaligrama idazle famatuak izan ziren eta kaligrama bidez idatziriko liburuak badaude.
Olerkilariei inspirazioa joaten zaienean ez dira burumakur geratzen ezer idatzi gabe eta idazketa automatikoa deritzon teknika batez baliatzen dira. Idazketa automatikoa burura etortzen zaizun edozer hitz edo pentsamendu idatzean datza. Horrela hitz edo pentsamendu horiekin olerki eder bat sor dezakezu.